domingo, 6 de abril de 2008

Cómeme...


Te ví entrar en la habitación completamente desnudo, de piel y alma. Te acercaste lentamente, disfrutando de cada destello de mi mirada… con esa sonrisa con qué se visten a menudo tus labios.

Te miraba estirada en la cama. Preparada. Tu intención, como en otras ocasiones, robarme los sentidos mientras la luna recorre el cielo, solitaria.

Mi cuerpo reaccionó como solo sabe hacerlo contigo. Mojando cada una de mis neuronas y trasportándo mis latidos hacia alguna parte, muy lejos de mí. Pum pum… pum pum… en mis sienes no había espacio para más… más y más rápido… más y más arriba.

Tocaste mi pelo, un suave roce… pero lo suficientemente perceptible como para que mi piel se erizara. Tocaste mi pelo, levemente…. Disfrutando de la visión de mis pezones endurecidos por el ánsia de tenerte. Tocaste mi pelo, lo agarraste fuerte…. Y tiraste de él para acercarme a tus deseos.

Lamí cada centímetro de tu piel, mientras me mirabas con esa intensidad que pocas veces antes había vivido. Recorrí tus olores, sueños y gritos sin sonido… y me detuve dónde mis anhelos se convierten en presente.

Tu boca. La misma con la que me llevas a la extenuación en cada encuentro. Tu boca, demasiado dulce como para escapar de ella. Demasiado complaciente como para decir que no, aunque lo diga… no puedo negarme a ella.

Me entretuve con tu lengua, ahora salvaje, ahora domesticada…. En los murmuros de tus labios insaciables… Para después bajar, sin que dijeras nada, hasta tu sexo.

Lo cogí con una mano mientras disfrutaba de tu expresión. Mezcla de placer y súplica. “Cómeme”… me decías sin palabras…. Lo que aún no sabes es que leo mejor tus ojos que tus labios.

Cómeme… y eso hice. No te hice esperar. Me encanta hacerlo… porqué sé que te complace y te excita verme hacerlo. Me encanta hacerlo… porqué sabes que me complace y me excita hacerlo… Hasta que explotaste en mi boca.

Y me acariciaste de nuevo el pelo… susurrando mi nombre… extenuado.Y en ese instante solo pude decirte, aunque no me oyeras, gracias. Por haber tatuado en mi piel el reflejo del deseo y la más sincera de las entregas.


Sonando "Angel", de Sarah McLachlan

20 comentarios:

Fern dijo...

Bufffffff, ¡hoy me has dejado sin palabras!

¡Qué te van a clausurar el blog, por no ser apto su contenido para menores! :-)

Bertix dijo...

"Mi cuerpo reaccionó como solo sabe hacerlo contigo."

Y esas reacciones ¿serán medibles, se pueden ocultar o por el contrario siempre el otro las percibe?

Un texto muy sugerente ;-)

bss.

. dijo...

Todo el mundo enamorado menos yo...
Cachis... ya lo echo de menos, ya...

Anónimo dijo...

Ostres!!

Després de llegir el teu ultim text, el primer que llegeixo, .. no em puc estar de llegir-me'ls tots!!

Dedicat-hi, .. escrius molt bé.

Xavi

Becki dijo...

BAHHIA: Las reacciones viscerales y sinceras es difícil que se puedan esconder... además... porqué hacerlo? ;-)

Me alegro que te hayas pasado de nuevo por aki. Un besito!!!

PIKONASSO: Porqué hablar de amor cuando se quiere decir sexo???

Todo llega, amigo, todo llega... :-)

XAVI: Gràcies company!!!! No t'empatxis, però, eh???? una abraçada amb aroma de Pedraforca ;-)

Pekas dijo...

Ummmmmmmmmmm... texto sugerente...
tan sugerente..
que me ha entrado hambre... :-)))

pero de comer... pero... bueno...
eso... qué me voy a comer...!!!!

jejeje......

Letras envolventes y seductoras... para dejar volar la imaginación...

Es hermoso saber leer mejor los ojos que en los labios...

Un beso... lleno de montañas..

Anónimo dijo...

Bego se me perdió tu teléfono.
No tiene nada que ver con el texto, pero igualmente importante

Anónimo dijo...

jo continuu cercant les paraules adhients per comentar el teu texte... clar que.... fan falta les paraules per comentar-lo??? em sembla que no ...ja saps el q vull dir.. de fet ja t'ho vaig dir via sms despres de llegir-lo.
petons


PD: AL final si que l'ha comentat força gent eh? jijijij petons

Anónimo dijo...

No dejes que la falta de un telefono eclipse
una habitacion,
una mirada,
una cama,
un cuerpo,
unas neuronas,
unos latidos,
un pelo,
una piel,
unos pezones,
olores,
sueños,
gritos,
bocas,
enguas,
labios,
y un deseo y
menos un jefe
Te quiero

Becki dijo...

PEKAS: Exactamente... letras para dejar volar la imaginación... para que vaya a su aire y disfrute con lo que le apetezca... libre... :-)

Poder leer mejor los ojos que los labios necesita de entreno duro y constante... el día que me digas que SI a otras cosas, te enseño! ;-)

"Cuideseme", MUCHO!

ABDI: Millor no dir res... i mirar... :-) I si, finalment la gent s'ha animat, ja està bé, ja!!!!

SINTETROF: Me has dejado sin palabras! Primero pierdes mi teléfono (craso descuido) y luego se me declaras vía cibernética... mmmm.... ;-) anda!!! Estás como un CENCERRO!!!! Un beso, madrileño!

Anónimo dijo...

Quien avisa no es traidor, es avisador.
Aqui me parece que se declara muy poca gente.
Un beso Bego

victor dijo...

No hay nada de romantico en el transcurso de una batalla. La batalla sólo es acción¡. No hay nada más, sino viejas maniobras aprendidas en otras contiendas, reflejos instintivos, supervivencia, deseo, pasión, egocentrismo. Y así debe ser. No hay tiempo para más, es dificil concentrarse, hacer hablar al corazón cuando se está ante un cuerpo desnudo, y más cuando ese cuerpo desnudo, desprotegido de todo signo de distinción social sólo te pide una cosa. Entrega.

No hay razón para más, la fuerza del latido del corazón ahogan nuestros pensamientos racionales y emocionales, sólo hay lugar para los instintos.
Mejor así, de otra forma nos quedaríamos petrificados, muertos de miedo por la repercusión de cada uno de nuestros actos.

El sólo pensar que la otra persona se encuentra ahí dispuesta a entregarse a tí, a compartir su piel contigo, a olvidarse del mundo en pos de un único obejetivo: crear una ópera prima que haga de ese momento algo inolvidable para los dos, me aterra. Por eso los momentos de la reflexión deben quedar para después de la contienda, cuando ambos recapitulamos y nos disfrutamos sólo con miradas y caricias de complicidad.


pd: no Tendrás por casualiad el telefono de alguien que sepa amar así, como tú?



aysss bueno, creo que una entrada de blog aparte de originar comentarios de sus incondicionales debería servir para dar origen cuan bola de nieve, a muchas otras entradas. El tema bien lo requiere,y desde aquí propongo un ejercicio complicado, Bego ha abierto el camino, por lo tanto, la pelota está sobre nuestro tejado, intentemos corresponderla imitando su sinceridad, su complicidad y escribamos también una entrada en la que describamos nuestro encuentro soñado, nuestros deseos y hagámoslo como ella, sin miedos, expresemonos libremente, aunque sea a modo tabernario.

en fín.. ahi lo dejo, q cuando me pongo soy muy cansino.

Becki dijo...

"No hay tiempo para más, es dificil concentrarse, hacer hablar al corazón cuando se está ante un cuerpo desnudo, y más cuando ese cuerpo desnudo, desprotegido de todo signo de distinción social sólo te pide una cosa. Entrega"...

Victor, puede que creas que lo tuyo no es escribir... pero esta frase me ha parecido magistral! Hacer hablar al corazón cuando los instintos batallan por ganar... es complicado, cierto... y más si esa piel que es tu campo de batalla te pide total entrega... :-)

Y, ssshhhh... no lo digas por ahí pero creo que hay MUCHA gente que ama/siente/piensa como yo... solo es cuestión de abrirse y saber "escuchar"... ;-)

Gracias por tu transparencia, por tus letras... y por estar ahí, aún cuando no estás. Tenemos pendiente ese encuentro... si, llevaré yo el agua!:-P Cuidate, compañero!!!!

Anónimo dijo...

Uauuuuuuuu, qué bueno el post! SExy, excitante y elegante me atrevo a decir. Porque las cosas se pueden decir con mucho arte y hoy tu lo has hecho.
Besazo!

Becki dijo...

MAKTUB: Muchas muchas muchas gracias por tu comentario!!!!! Viniendo de ti... es todo un honor!!! :-) Gracias por seguir pasando.... y por seguir escribendo... me declaro MAKTUBFAN!!!!!! Un besitooooo!!!

Becki dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Anónimo dijo...

finalment, has aconseguit mes comentaris que mai... si es quee.. dona de poca fe.... jejeje i jo em pregunto.... et puc dir comeme??? jejejeje a veure si ens veiem que tenim un cafe i altres coses pendents
petons i bon finde....

Becki dijo...

ABDI: Doncs si, més comments que mai... i això que em pensava que la gent es tallaria! :-)

La resta de coses les parlem en privat, si et sembla, no??????????
:-OOOO

unhombrelibre dijo...

ufff,...

Besos, UHL

Applebee dijo...

la mejor descripcion de una mamada que he visto...sin ofender.